donderdag 25 november 2010

Vaarwel beste Baars.

Ik hou van vissen. Ik hou ook van koken. En van een visje op m'n bord ben ik in het geheel niet vies. Toch is het gedeelte gevangen vis dat na de vangst in m'n tas verdwijnt om zijn laatste baantje te trekken in pan of ovenschaal in mijn keuken nog niet in halve procenten uit te drukken. Zo'n 2 a 3 keer per jaar krijg ik het op m'n heupen en heb ik in mijn achterhoofd een stiekeme behoefte aan een culinair avontuur met een zelfgevangen ingrediënt. In m'n achterhoofd, omdat ik in de eerste plaats nog steeds ga vissen om het vissen, en omdat de perfecte vis zich ook maar net moet aandienen op zo'n moment.
Gisteren was zo'n dag. Ik had de middag vrij en ging met de spinhengel op pad. Hoewel het hoofddoel van de expeditie snoek was, stak ik een extra plastic tasje in de struintas voor het geval er zich een mooie maatse baars of snoekbaars aan zou dienen. Vraag me niet waarom, maar hoewel ze goed eetbaar schijnen te zijn, heb ik nimmer de behoefte gevoeld een snoek te verorberen. Een uitgebreid onderzoek naar mijn motieven zou slechts van hypocrisie doorsopte argumentatie naar boven brengen, dus doe vooral geen moeite. Een mooie baars of snoekbaars kan op het juiste moment echter als geen ander de visliefhebber in culinaire zin in mij wakker maken. En ik werd op m'n wenken bediend. Terwijl ik op zoek naar snoek de kanten afstroopte met een Rapala Minnow Rap aan de speld -met z'n 9cm lengte in mijn boek nou niet bepaald een baarsaasje- kreeg ik een fikse dreun op de hengel en de fikse pompende bonken op de top van de tiengrammer leken op snoekbaars te wijzen. Wat er echter bovenkwam was een "slechts" 30cm lange, maar moddervette baars. Dit leek me behalve een teken Gods vooral een duidelijke, panwaardige zaak, dus Bluppie verdween na een welgemikte tik met de onthaaktang in m'n tas. Omdat moeder de vrouw eerder op de avond al had besloten dat er -een overigens overheerlijke- zelfgemaakte pizza op het menu stond, werd de baars na het schoonmaken nog een nachtje in de koelkast geparkeerd. Om er vanavond weer uit te mogen.
Omdat een zelfgevangen maaltje een nagenoeg perfecte bereiding verdient, beleef ik die spaarzame keren dat ik een visje meeneem eigenlijk drie keer plezier aan het beestje. Behalve in het vangen schep ik tevens een groot genoegen in de bereiding van de beste rakker en genotsmomentje numero drie zit 'm uiteraard in het vullen van de maag. Maar zover was het nog niet. Eerst maakte ik in elke flank drie insnedes en wreef ik de vis in met zout, olijfolie, tijm, gember en knoflook. Ook de buikholte werd gevuld met wat takjes tijm en een paar schijfjes citroen. Tenslotte kneep ik het restant van de citroen uit boven de vis en vulde de ovenschaal waarin hij lag met een bodempje witte wijn.




















Terwijl de vis gaarde in de oven zette ik als bijgerecht een pannetje tagliatelle op en maakte ik tegelijkertijd een sausje van champignons, een restantje blauwe kaas en een scheutje room. Het eindresultaat mocht er zijn. Ik heb gesmuld.

Vaarwel beste Baars. Moge je ziel rust vinden in de hemelen. Ik heb van je genoten. Op die paar gemiste graatjes na dan. Maar dat mag geen naam hebben.






3 opmerkingen:

  1. Wat een heerlijk stukje weer!
    Gisteren maakte ik nog de opmerking over "catch en release"dat dat laatste dan af en toe ook wel eens in de koekepan zou mogen zijn.

    Als ik sommige vissers hoor lijkt dit tegenwoordig wel "vloeken in de kerk".
    Alsof de vis die we bij de vishandel kopen niet uit hetzelfde water komt als waar wij in hengelen.

    Deze baars is goed tot zijn recht gekomen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @ ben, nee ze komen niet uit het zelvde water, domoor ze komen uit de zee! ben jij van polen ofzo? bah ik haat het dat deze persoon er nog eens reclame maakt voor een prachtige zoetwatervis in de pan te gooien! het visbestand is hier in belgie al zo droevig,
    ik heb zelf 6 baarzen in mijn aquarium en ik zou er nog niet aan denken om ze af te maken zulke leuke visjes, het zijn echte huisdieren die je aankijken als je voor de aquarium staat.

    wat een zonde van die mooie baars, ga toch vis kopen in de winkel!!

    Raoul, catch and release!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vis uit de winkel is immers geen vis, want die heb jij niet in je aquarium en je vist er niet op.

    Ik zal je niet met alle ecologische en sociaal-economische bezwaren aan de beroepsvisserij op zee vermoeien, Raoul. Simpelweg omdat me dat niet aan je besteed lijkt, want erg snugger kom je niet over. Maar feit is dat er genoeg argumenten zijn om (met mate!) zelfgevangen vis te verkiezen boven massaal op zee gevangen of gekweekte vis. Dat jij daar anders over denkt vind ik helemaal prima, maar hou 't even respectvol graag. Generaliserende opmerkingen over Polen steek je ook maar lekker waar de zon niet schijnt. Dank.

    BeantwoordenVerwijderen