Afgelopen donderdagavond was het er voor het eerst in 2011 weer tijd voor. De zwembroeken gingen aan, de lichte spinhengeltjes, een paar doosjes klein kunstaas en een goeie dosis paranoide voorpret mochten van stal, want we gingen weer naar Het Meer. Het Meer, waar je op een goeie zomeravond vanaf dezelfde standplaats achter elkaar tientallen gretige maatse baarzen kunt vangen en zo'n avond niet zelden afsluit met één of meerdere leuke snoeken. Het Meer, waar we menig keer de vermoorde onschuld hebben gespeeld toen ons werd verteld dat we er niet mochten vissen. Het Meer, waar we ondanks dat we er meer dan eens zijn weggestuurd, blijven terugkeren. Waarom? Hierom:
Verticale strepen mogen dan een stuk slanker doen lijken dan horizontale, maar met 33 centimeter was dit nog steeds een moddervette baars.
Nadat het beestje tot twee keer toe m'n plugje vlak voor m'n voeten miste, wist nieuwkomer Kevin uiteindelijk in derde instantie de eerste snoek van de avond te pakken. Tevens zijn eerste snoek ooit. Hij was er blij mee. Arthur, die de snoek mocht landen en onthaken en daarbij als gevolg van een snoekentand een lekker doorbloedende jaap in z'n vinger opliep, was er overigens iets minder blij mee.
Nog wat aardige baarzen later verkasten we kort naar een ander hoekje, wat moeilijk bevisbaar bleek, maar waar ik nog wel deze dikke baars van wederom 33 centimeters wist te verschalken.
Maar erg prettig vissen was het op dat stukje dus niet, er was blijkbaar gebaggerd en bij elke stap borrelde het methaangas uit de rottende plantenresten zo je zwembroek in. Maar weer 'ns kijken of er op het eerste stukje nog wat te halen viel dan. En dat bleek zo te zijn. Behalve dat de baarzen onverminderd op onze spinners en plugjes doken, kwamen er ook nog drie snoekjes kijken. Allemaal van ongeveer hetzelfde formaat en allemaal afkomstig vanaf ongeveer hetzelfde hoekje bij wat overhangende takken.
De foto's mogen dan weleens van betere kwaliteit geweest zijn, de vangsten waren ouderwets briljant. Met drie man in totaal een baars of vijftig (!) en vijf snoeken in een paar uurtjes. Bijna allemaal op hetzelfde stukje water. En ondanks dat we af en toe lekker schichtig om ons heen keken (toch een deel van de charme van het vissen daar) is de avond ongestoord verlopen. En m'n snoekenteller staat niet meer op die nare "Eén" waar hij sinds begin 2011 op was blijven hangen.
Wow, die Kevin heeft goed zijn best gedaan zeg! Zijn eerste snoeks, wat goed! Jammer dat Arthur weer verwondingen op liep, maar dat zijn we ondertussen wel gewend van hem. :)
BeantwoordenVerwijderen