Ook de stek werd even gezegend:
En de dobbers konden vervolgens gelijktijdig te water. De openingstreffer was voor Korneel, die een klein baarsje verschalkte dat zijn dobber nauwelijks weg wist te trekken. Een al wat flinkere blankvoorn volgde kort hierop.
En toen was het na een lange stilte mijn beurt. Het rode puntje van de dobber verdween schuin onder de oppervlakte, ik tikte aan, en wist meteen hoe laat het was. M'n hart maakte een jubelsprongetje toen ik de vis ferme weerstand voelde geven en diep in het water van links naar rechts zag gaan. Eindelijk, de eerste dit jaar. Ik had me geen betere opener kunnen wensen.
Tot donker zouden er nog een ruisvoorn voor Korneel en een brasem voor mij volgen. Vervolgens bleef het ook in de schemer lang stil. Totdat m'n dobber wederom in de diepte verdween en ik na een flink gevecht de tweede groene biefstuk van die avond in handen had.
Arthur sloot de avond af met nog een flinke brasem. Hoewel het qua aantallen eigenlijk niet overhield, had ik een uitstekende avond. De groene Moby Dick was eindelijk getemd!
Ik heb die site van Andre Field 's bekeken en daar word ik toch wel stil van,wat een beauties van pennen!!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig spul toch? Ik was ook meteen verliefd!
BeantwoordenVerwijderenHallo Pieter,
BeantwoordenVerwijderenDie pennetjes van Field zijn prachtig. De rest van je spulletjes mag er ook zijn en als je er dan nog zeelten mee vangt heb je het plaatje mooi compleet.
Arjan