dinsdag 20 december 2011

Hagelbuien en groene lappen

Het is zondagmorgen half acht als ik wakker word met een waterval aan kersthits die krakerig uit m'n wekkerradio komen schallen. In een vlaag van slechte algehele ontvangst heb ik m'n wekker ooit op SkyRadio afgestemd, ben vervolgens te lui geweest om dit te veranderen en betaal daar nu in december de vrolijk klingelende prijs voor. (Sinds wanneer hebben ze trouwens de klemtoon in de jingle veranderd, da's gek!) Maar een goede motivatie om snel m'n bed uit te komen is het zeker. Al had ik die op zich niet nodig, want rond de klok van negen staan Frank en Johan voor de deur, afgereisd vanuit 't Brabantse voor een ouderwets potje snoeken in 't Sticht.

Het is een frisse nacht geweest, zo getuigt de aangevroren hagel op de tuintafel als ik met een bakkie het balkon opstrompel om de buitenlucht op te snuiven en het weer te bekijken. Het KNMI voorspelt een paar graden boven het vriespunt en een enkele bui. We zullen het gaan zien.

Als de heren zijn aangekomen en er nog snel een bak koffie achterover is getikt gaan we op pad. Met nog een hele dag voor de boeg besluiten we nu het nog vroeg en rustig is te beginnen met wat stadswater. In deze tijd van het jaar zijn de bruggen over de Utrechtse Vecht doorgaans prima snoekstekken, maar zowel in de stad als net daarbuiten zien we alledrie geen enkele actie. Op naar de polder dan maar. We verkassen naar een stek waar ik een tijd geleden verschillende snoeken heb zien jagen tijdens een vliegvistripje op voorn. En met drie worpen sta ik dan eindelijk met een kromme hengel. Een dikke tachtiger geeft leuk partij, maar bij de landing voltrekt zich een klein drama. Frank tovert een schepnet uit z'n tas en schept de snoek, die met een paar goede spartelstuipen het net van de steel laat afbreken, de haken in het net parkeert en zelf losschiet. Frank probeert met wat gehark met de steel van het net het boeltje inclusief snoek nog te controleren, maar weet niet meer dan de kop van het net op kant te krijgen; de snoek zwemt er doodleuk vandoor. Opmerkelijk genoeg weet Frank dezelfde snoek een paar worpen later alsnog even kort te haken, maar dat is het laatste wat we van de vis zullen zien. Inmiddels begint te lucht goed zwart te worden en worden we getrakteerd op een niet misselijke hagelbui. We laten ons niet uit het veld slaan en die volhardendheid wordt beloond, want niet veel later vangt Johan de eerste échte van de dag op een rood/witte streamer, een snoekje van een centimeter of vijftig.


Bikkels krijgen wat ze toekomt. Na ieder nog wat worpen springen we opnieuw in de auto en proberen we een ander stukje water waar verschillende watertypen samenkomen, altijd veelbelovend, maar lang niet altijd succesvol. Het geluk is deze keer echter aan mijn zijde, want ik takel er al snel een volgevreten hok van een snoek onder een duiker vandaan. Na wat kleintjes in september is dit de eerste fatsoenlijke groene die ik in lange tijd in m'n handen houd. En daar mag je best even bij lachen.

Hoewel Johan en ik de vis op "zéééker 85 centimeter" schatten, geeft het meetlint toch echt een onverbiddelijke 78 aan. Desalniettemin een mooie dikzak. Frank was ondertussen zijn voeten aan het opwarmen in de auto en komt ons halen om door te rijden naar weer een volgende stek, wat verder de polder in. Het blijft ondertussen met tussenpozen flink hagelen en regenen, maar onder een zwartgrijze lucht vissen we vol goede moed verder.

En gelukkig ook met enig succes. Op water waar ik in de warmere jaargetijden graag een lijntje strek om de ruisvoorns te foppen haak ik m'n tweede snoek van de dag. Aan de bolle pens te zien wederom eentje die goed te eten gekregen heeft.

Mijn dag is vanaf dat moment uiteraard al helemaal goed. Met nog zo'n anderhalf uur daglicht voor de boeg verkassen we nog één keer en nadat daar nog een snoek met veel misbaar Johans streamer mist en ik nog een guppie van een centimeter of dertig verspeel houden we het uiteindelijk voor gezien. Frank gaat helaas met een nul op het bord naar huis, maar al met al is er niet onaardig gevangen en hebben we er ondanks de soms barre omstandigheden een mooie dag opzitten.

3 opmerkingen:

  1. Het was een prachtige dag! Nog maar 's een keer proberen in januari wat mij betreft!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Moose crossing! And look at those pike! Lovely! Even without the tuxedos. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Johan, lijkt me een uitstekend plan!

    Erin, thank you! The urban fish weren't really cooperating that day, so I'm afraid the suit&pike will have to wait for another time.;)

    BeantwoordenVerwijderen